Kodi-igävä

Ruutu 1: Mirja-baba lähti tuonilmazih tuuččakuussa / Baba oli miula kuin toine muamo, toine vanhembi

Ruutu 2: Vietin aigua baban rinnalla bol’ničassa / Toičči baba hävii syvällä omih ajatuksih… / Midäbä smietit?

Ruutu 3: Kodie… / Ai Nurmuogo? / Ei…

Ruutu 4: Kodie Karjalassa, Kägisalmie… / Vain kun olizin suannuh eliä miun eloksen sielä…

Ruutu 1: Kun olin pikkarane, muissan kuin baba gostitti vanhoinkoin karjalazie evakkobuaboloi

Ruutu 2: Buabot itkiettih da laulettih yhessä / Da juattih saman kodi-igävän

Ruutu 3: Ei sidä lapsena voinun ni ellendiä, mildä näistä buaboloista tundu… / Voittago paissa minula Karjalasta? / Ga mie olin tiijonhimone lapsi, ainos valmis kuundelemah buaboloin starinoi!

Ruutu 4: Baba pagizi meilä tuagieh Kägisalmen koista, rodnista da meijän juurista… / Starinoih liityttih tuagieh linduzet

Ruutu 1: Baba pagizi meilä hänen muamosta, kumbane vanno, jotta hän myöstyy kuolennan jälgeh järilleh kodih linduzena / Muahpanennan jälgeh, kessen muistopiduo ikkunalla pyrähti pikkarane lindune! Se istu pitäldi da kačotteli sydämessä olijoi abienalazie omahizie, kuni lendi iäreh…

Ruutu 2: Baba… / Midä? / Tuletgo siegi siidä järilleh linduzena?

Ruutu 3: Tiettäväine, tulen teijän luo! / A MIE EN TAHO, JOTTA SIE LÄHET TUONILMAZIH! / A voi voi, miun lapsikulda…

Ruutu 4: Ei hädiä armas lapsi / Baba laulau laulun, ni ei enämbi itetä!

Ruutu 1: Mie yhtä vuotan, jotta baba myöstyy järilleh linduzena… / Mie ečin babua jogahizesta linnusta, kumbazen niän

Ruutu 2: Ga onnakko baba lendi jälgimäin kodih, kun sai siivet… / Luadogan rannalla, Karjalan Kägisalmeh