Karjalankielizet rastavanpajot

Täl sivul on jullattu se-tämä Paavo Harakan suomespäi suvi/varzinkarjalakse kiännetty rastavanpajo.

No, ongo tullun kezä

No, ongo tullun kezä
nyt talven kessellä?
:,: Da luajitahgo pezä
dai pikkulinnuilla? :,:

Jo kuuzi kynttilöidä
on käynyn kukkimah.
:,: Pimielöi talven öidä
näin ehki valaissah. :,:

Jo vanhagi nyt nuorduu
kuin lapsi kizuamah.
:,: Da koukkuselgä suorduu
niin kaik’ on mielissäh. :,:

Da hyvä, lämmä, hellä
on mieli jogaizen.
:,: Oi, josba ihmizellä
ois roštuo ainainen. :,:

Reipakkašti käy nyt askelet

Reipakkašti käy nyt askelet,
muamon ruadiet muga kiireizet.
Lahjat peittyy kiäröihin,
ukset umbeh salvattih,
vai on lyšti tuassen!

Tuatto, tuatto lähti innoissah,
rastav’kuuzen, kuuzan hankintah;
ladva suau nyt tähzen,
oksil kaikil, tiijät sen,
äijän kynttilöidä!

Konz’ on valmis kuuzi kuldan’e,
kiirehtetäh lapset huonezeh.
Ken on neččin tullungah
rastav’lahjat huavossah?
Vanha rastav’ukko!

Lapset kaikin kirguu: oi, oi oi!
Tervät kiitospajot soi, soi, soi.
Čoma vauva Maikin on,
Annin regyt verraton,
orhi oiva Veikon!

Piättyy rastav’, jos niken ei sois,
rastav’kuuzi viijäh pois, pois, pois.
Dai vet enzi vuonna hiän
suabuu jytyin bratanoin:
ei voi toivo pettiä!

Tonttuloin roštuonyö

Valgiet sammuu, rahvas kai nyt uinuou, rasvas uinuou.
Yölöin pimieh talon ruadiet painuu, ruadiet painuu.
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Rostuontontut silloin varbahillah, varbahillah.
Varovazeh hiivuou alle sillan, alle sillan.
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Stolan piällä nyt veitikkazet riendäy, veitikkazet.
Syyväh paistie da juuvah liendä, juuvah liendä.
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Magieda on stolas monda luaduo, monda luaduo.
Čupetus mänöy: ”Milbä syöndä maistuu, syöndä maistuu?”
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Sitten kizaellah kuuzen alla, kuuzen alla.
Kuni huondes valguou taivahalla, taivahalla.
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Hil’l’ah hiivuou joukko varbahillah, varbahillah.
Kodiloukkoloihin alle sillan, alle sillan.
Tiptap, tiptap, tipe, tipe, tiptap, tip, tip, tap.

Rastav’puu

Rastav’puu on čomenneldu,
rastav’ on jo uksella.
N’amuzie ripussettu
onbi kuuzen oksilla.

Kuuzen pienet kynttiläzet
valaizevat čomasti.
Ymbärillä lapsukazet
laulelevat sulosti.

Passib’ siulla Jiesuksemme,
armas Spuassa Herramme,
kuin sie tulis gošt’aksemme,
paras rastav’ lahjamme.

Pukki usta kolkuttau

Pukki se usta kolkuttau,
takihai perttih tulla suau.
Tervetuluo pukki vuan,
miän ker kruugua pyörimäh.

Perttih pukki nyt noussa suau,
lahjat hiän lapsille oijendau.
Sitten yhessä iloitah,
silmät lasten suau loistamah.

Rastav’ukko, rastav’ukko

Rastav’ukko, rastav’ukko,
hobieparda, igäukko,
eigö sumkka paina selgiä,
kuala perttih, emmä pelgiä.
Outhan meil sie vanha bratan,
lämmähattu, karvakauhtan.
Tiäl nyt löyvät kiltit lapset,
n’ybläsilmät, siliet hapset.